ΛΙΑΚΟΣ

    Η οικογένεια Λιάκου (γενάρχης ο Αντώνιος Λιάκος} κατάγεται από το Μάλτεπε Κεσσάνης, χωριό κοντινό στο Χατζηγύρι και το Μπεγιεντίκιοϊ. Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922, οι πρώτοι πρόσφυγες από την περιοχή της Κεσσάνης κατέφυγαν στα χωριά Αμβροσία, Γαλήνη και Ίασμο. Η οικογένεια Λιάκου κατέφυγε στα Πηγάδια Ξάνθης, ενώ οι περισσότεροι κάτοικοι του Μάλτεπε ήρθαν στο Φανάρι. Πολλοί πήγαν στη Ν. Καρυά Καβάλας και κάποιοι έμειναν στους Κήπους Εβρου. (Στο Φανάρι έμεναν λίγες οικογένειες μουσουλμάνων, τις οποίες ανάγκασαν να μετακινηθούν στη γειτονική Αρωγή.  Στο Φανάρι, στην αρχή ήρθαν οι οικογένειες Καμπάνταη, Αγγελή, Καράμπαμπα και μετά σιγά-σιγά άρχισαν να εγκαθίστανται και άλλες οικογένειες προσφύγων συγγενικές ή και από τα ίδια χωριά. Οι περισσότεροι πρόσφυγες προέρχονται από το Μάλτεπε και λίγες οικογένειες από το Μπεϊντίκιοϊ και Κιουρτζίκιοϊ). Από τα Πηγάδια η οικογένεια Λιάκου μετακινήθηκε στην Πόρπη το 1930.

    Ο Αντ. Λιάκος απέκτησε 6 παιδιά. Το ένα σκοτώθηκε στην Καλλίπολη το 1915 και άλλα 2 πέθαναν σε νεαρή ηλικία. Η Θεοδώρα παντρεύτηκε στα Πηγάδια Χατζηγυριώτη (Λιότσικας). Οι Ευάγγελος και Σταύρος εγκαταστάθηκαν στην Πόρπη. Μάλιστα ο Ευάγγελος (Αγγελούδης) παντρεύτηκε στην νέα πατρίδα παίρνοντας σύζυγο από το Φανάρι την Αλεξάνδρα Καμπάνταη, καταγόμενη από το γειτονικό στο Μάλτεπε Μπεγιεντίκιοϊ.

Ο Ευάγγελος (Αγγελούδης) απόκτησε τέσσερα παιδιά: τον Αντώνη (1929-2019), την Ευαγγελία (Συζ. Κυριαζή Παιδαράκη, 1931-2016), τη Χρυσούλα (Συζ. Μιχάλη Κουμπουτζή, 1934-2018) και τον Πασχάλη (1935).

Ο Σταύρος Λιάκος παντρεύτηκε την Ξωπούλα Τσάνταλη κι απόκτησε τρία παιδιά: τον Αντώνη (1939), τον Γιάννη (1941) και τον Παναγιώτη (1945).