ΔΟΥΛΓΕΡΑΚΗΣ

  Παιδιά του Γιώργου Δουλγεράκη και της Ροϊδοπούλας Βασιλακάκη, που ήρθαν από το Μαστανάρι μαζί με τον ξάδερφό του Κων/νο (και αποτελούν τους γενάρχες των οικογενειών ΔΟΥΛΓΕΡΑΚΗ στην Πόρπη) ήταν ο Στέργιος κι ο Πασχάλης.

    Ο Στέργιος, ήταν ο μεγαλύτερος από τα δυο αδέρφια, γεννημένος το 1920, ενώ Πασχάλης το 1929. Στη διάρκεια της Κατοχής υποχρεώθηκε να υπηρετήσει στον Βουλγαρικό στρατό ως ντουρντουβάκι, μαζί με δυο ακόμη συγχωριανούς μας: τον Λάζαρο Κουμανίδη και τον Αντώνη Καρυοφυλλίδη. Υπηρέτησε στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, στο βουνό Κούλα, πάνω από την Ξάνθη και στο Κουμάνοβο της ΠΓΔΜ. Η θητεία τους ήταν άοπλη, διαρκούσε έξι μήνες το χρόνο και ήταν ιδιαίτερα βασανιστική. Έργο τους είχαν να ανοίξουν δρόμους, σπάζοντας πέτρες, σκάβοντας χαντάκια και κουβαλώντας χώμα και πέτρες κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες, τόσο στην εργασία όσο και στη διαβίωση. Δούλευαν σκληρά κάτω από το λιοπύρι, τιμωρούνταν αλύπητα συχνά χωρίς λόγο με ξυλοδαρμούς κι εξευτελισμούς και διατρέφονταν ίσα ίσα για να επιβιώνουν. Μοναδικό κέρδος από τη δοκιμασία αυτή του Στέργιου Δουλγεράκη ότι έμαθε κατά τη διάρκεια της θητείας του την τέχνη του κουρέα. Αυτήν την τέχνη εξάσκησε αργότερα στην ελεύθερη Ελλάδα, διατηρώντας ως τα γεράματά του ένα μικρό κουρείο μπροστά στο σπίτι του, στην Πόρπη. Έτσι τον γνωρίσαμε κι εμείς οι νεότεροι, που τον επισκεπτόμασταν πολύ συχνά για να μας κουρέψει,  μια και οι δάσκαλοι μας ήθελαν πάντα κουρεμένους, γουλί συνήθως ή -κάποια εποχή-  αλά Φράνκα (γουλί με λίγο μαλλί μπροστά, η μόδα της δεκαετίας του ’70). Ήταν ένας πολύ εργατικός και ήρεμος άνθρωπος, που ασκούσε με συνέπεια την τέχνη του, εξυπηρετώντας το χωριό για πάνω από 50 χρόνια.

Παντρεύτηκε την Αθηνά Μπεγιάζη κι απέκτησαν 4 παιδιά, το Γιώργο, το Χρήστο, την Παναγιώτα και το Μανώλη.

Ο Πασχάλης παντρεύτηκε κι αυτός συγχωριανή, την Ευαγγελία Σαββάκη κι απόκτησαν δυο αγόρια: τον Σάββα (1953), που υπηρέτησε ως μόνιμος Αξιωματικός στον Ελληνικό Στρατό και τον Χρήστο (1955), που εργάζεται ως δικηγόρος στη Θεσσαλονίκη.

    Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον γυιο του και φίλο μου Μανώλη για τις πληροφορίες αλλά και τις φωτογραφίες που μου εμπιστεύθηκε.