«Φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι». Έτσι άρχιζαν σχεδόν όλες σχεδόν οι εκθέσεις που γράφαμε στις 31 Οκτωβρίου, την ημέρα της Αποταμίευσης. Στην Ελλάδα η ημέρα αυτή άρχισε να εορτάζεται από το 1936 αλλά έφτασε στο απόγειο της δημοτικότητάς της κατά τα έτη μεταξύ 1955 και 1970. Για πάρα πολλά χρόνια, εκείνη την ημέρα οι μαθητές σε όλη την επικράτεια έγραφαν έκθεση για την αποταμίευση αφού είχε προηγηθεί, στην αυλή του σχολείου, μετά την πρωινή προσευχή, η σχετική ομιλία δασκάλων «για τα αγαθά και τις αρετές της αποταμιεύσεως». Σύνθημα της οικονομίας τότε ήταν ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΤΕ και στόχευε στη μύηση των μαθητών στην ιδέα της αποταμίευσης, που υπήρξε βασική ιδέα για την ανάπτυξη της Δύσης από τον 18ο αιώνα και μετά. Για πολλές δεκαετίες του 20ου αιώνα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και η κουλτούρα της αποταμίευσης σφράγισαν τον οικογενειακό προϋπολογισμό πολλών ελληνικών νοικοκυριών ενώ παράλληλα εκτός από την προσωπική τους περιουσία, οι μικροκαταθέτες στήριξαν ουσιαστικά την ελληνική οικονομία. Από το ’80 και μετά το σύνθημα έγινε ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΤΕ οπότε σταμάτησαν και οι διαγωνισμοί για την αποταμίευση.
Τα έπαθλα που προσφέρονταν ως βραβεία ήταν ή ένα μικρό ποσό κατατεθειμένο στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ή ένας κουμπαράς. Μπλε ορθογώνιος για τον πρώτο νικητή και κόκκινος στρογγυλός ή οβάλ για το δεύτερο νικητή.
Η βράβευση που αναρτώ είναι του 1965. Τα βραβεία πήραν οι μαθητές της Στ’ τάξης Αντώνης Κοντονικολάου του Κων/νου και Γιώργος Μπεγιάζης του Χρήστου. Οι μαθητές που βραβεύονταν ήταν κάθε χρόνο δύο, συνήθως της Στ΄ τάξης και η επίδοσή τους γίνονταν σε πανηγυρικό κλίμα. Συνήθως Κυριακή, ώστε να υπάρχει η ευχέρεια να τονιστεί το γεγονός και να προαχθεί η ιδέα της Αποταμίευσης. Οι μαθητές της Πόρπης που έχουν αποσπάσει βραβείο για την Αποταμίευση είναι πολλοί και είναι αδύνατη η αναφορά των ονομάτων τους, χωρίς να παραλειφθεί κάποιος.
ΠΩΣ ΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙ ΩΣ ΣΗΜΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗΣ: Πριν από τη βιομηχανική επανάσταση, οι αγροτικές οικογένειες στην Αγγλία, στη Γαλλία ή στη Γερμανία είχαν τη συνήθεια να κρατούν κατά μέρος ένα γουρουνάκι, για να μπορούν να το πουλήσουν σε περίπτωση οικονομικής ανάγκης. Έτσι οι πρώτοι κουμπαράδες απέκτησαν το σχήμα του γουρουνιού για να συμβολίσουν το προνοητικό πνεύμα εγκράτειας και αποταμίευσης. Στην Ελλάδα ο κουμπαράς πρωτοεμφανίζεται από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο τον Αύγουστο του 1934 και πολύ γρήγορα γίνεται το αγαπημένο σύμβολο της παιδικής αποταμίευσης. Οι πρώτοι κουμπαράδες ήταν μεγάλοι και είχαν παραλληλόγραμμο σχήμα, ενώ οι μικροί κουμπαράδες είχαν σχήμα κυλινδρικό και αργότερα καθιερώθηκε και το οβάλ σχήμα. Η τιμή πώλησής τους το 1934 ήταν 70 δρχ. για τον μεγάλο και 50 δρχ. για τον μικρό.
porpiotis.com 
Σχολιάστε