Γενάρχης της οικογένειας ΔΕΡΜΑΝΟΠΟΥΛΟΥ είναι ο Σταμάτης (1868-1928) και η Άννα Κοσμόγλου- Δερμανοπούλου (1880-1966). Κατάγονταν από το χωριό Κελγενίκιοι των Σαράντα Εκκλησιών. Αναγκάστηκαν σε πρώτο διωγμό το 1915, όταν εγκατέλειψαν το χωριό τους μαζί με τις κόρες τους Αθηνά (1902-1952) και Ξανθή (1905-1992) και το γυιο του Γιώργο (1912-1962) κι εγκαταστάθηκαν σε κάποιο χωριό των Σερρών, όπου γεννήθηκε ο Βασίλης (1919-2002). Επέστρεψαν στην «πατρίδα» για λίγο μετά την απελευθέρωση του 1920 κι έφυγαν οριστικά το 1922. Εγκαταστάθηκαν στην αρχή στην Πάνδροσο Κομοτηνής και το 1930 στην Πόρπη, ενώ ο πατέρας της οικογένειας Σταμάτης είχε πια πεθάνει.
Σε χωριά όπως η Πάνδροσος, μετά την αποχώρηση των βουλγαρόφωνων εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Μικρά Ασία και την Αν. Θράκη που προηγουμένως είχαν εγκατασταθεί σε χωριά των Σερρών όπου υπέφεραν από ελονοσία. Όταν εκκενώθηκε από τους Βουλγαρόφωνους η Πάνδροσος το 1925, μετεγκαταστάθηκαν εκεί. Στο ληξιαρχείο της πρώην κοινότητας όλες οι γεννήσεις από 1922 έως το 1925 προκύπτουν σε κάποιο χωριό των Σερρών.
Στην Πάνδροσο τα κορίτσια της οικογένειας παντρεύτηκαν δυο συγχωριανούς τους, πρώτα ξαδέρφια μάλιστα. Η Αθηνά τον Χρήστο Μήλιογλου και η Ξανθή τον Ηλία Μήλιογλου κι απόκτησαν πέντε παιδιά η κάθε μία. Τα αδέρφια Γιώργος και Βασίλης Δερμανόπουλος διατηρούσαν καφενεία, γειτονικά μάλιστα. Ο Γιώργος παντρεύτηκε κατά τη διάρκεια της Βουλγαρικής Κατοχής την Αναστασία Τσακίρη (1924-2010) κι απόκτησαν 4 παιδιά: Σταμάτης (1943-2009), Ελένη (1945), Τάσος (1948-2016) και Βασιλική (1951). Ο Γιώργος πέθανε νέος, το 1962 σε ηλικία 50 χρονών.
Ο Βασίλης παντρεύτηκε την Πορπιώτισσα Πασχαλιώ Σαββάκη (1921-2008) κι απόκτησαν τρία παιδιά: Θανάσης (1943), Σταύρος (1946-2009) και Άννα (1953). Πέθανε το 2002, σε ηλικία 83 ετών. Διατηρούσε το κεντρικό καφενείο της Πόρπης για πάρα πολλά χρόνια, ακούραστος, εύθυμος και ζωηρός πάντα.