ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗΣ

Από τις πολυπληθέστερες οικογενειακές ομάδες της Πόρπης είναι η ευρύτερη οικογένεια Αντωνακάκη, με καταγωγή από το Μαστανάρι της Αν. Θράκης. Δεν είναι τόσο ο αριθμός των μελών της οικογένειας, όσο άλλα στοιχεία που την καθιστούν σύνθετη. Υιοθεσίες, διαφορετικοί τόποι εγκατάστασης και μετοικήσεις, αλλαγές επωνύμου, διπλοί ή και τριπλοί γάμοι συνθέτουν ένα οικογενειακό δένδρο με πολλούς κλάδους.

Με βάση τους γενάρχες της διαίρεσα την οικογένεια ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗΣ σε τέσσερεις ομάδες:

1. Δημήτρη και Μαρίας Αντωνακάκη
2. Χρήστου και Ανθής Αντωνακάκη (τσομπάν – Χρήστου)
3. Γεωργίου και Δήμητρας (γένος Κυρ. Τριανταφυλλάκη) Αντωνακάκη (Κανονικός) και
4. Παναγιώτη και Σουλτάνας (Τερζή) Αντωνακάκη

ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΗ και ΜΑΡΙΑΣ ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗ

ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ και ΔΗΜΗΤΡΑΣ

ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗ ΧΡΗΣΤΟΥ (Τσομπάνχρηστου)

    Ο Θόδωρος Αντωνακάκης ήρθε από την πατρίδα, το Μαστανάρι, χήρος. Παντρεύτηκε την Καμάρω Στουμπουλάκη, χήρα κι αυτή από τα χωριά της Θεσσαλονίκης το 1925. Μαζί απόκτησαν τρεις κόρες: την Αλεξάνδρα (1926- Βαπόρα αργότερα), την Μαριώ (1929- Ψωμαδέλλη αργότερα) και Σοφία (1932- Κουτσοδημάκη αργότερα).

     Το 1944, Βουλγαρική Κατοχή, οι Βούλγαροι τον αγγάρεψαν. Ο Θόδωρος είχε βουβάλια και οι Βούλγαροι του επέβαλαν ως αγγαρία να μεταφέρει προιόντα στην Βουλγαρία με το κάρο. Κάποια φορά, Άνοιξη του 1944, ερχόμενος στο χωριό, στην περιοχή Κιούρτοβα, έξω από την Πόρπη στο δρόμο για Αίγειρο, επεχείρησε με τα βουβάλια του να περάσει μια ρεματιά. Είχε βρέξει πολύ, όμως, και το νερό ήταν πολύ. Το κάρο αναποδογύρισε μέσα στην ρεματιά κι όπως τα βουβάλια ήταν δεμένα στον ζυγό εγκλωβίστηκαν. Μάταια προσπάθησε ο Θόδωρος να τα ξεζέψει για να γλυτώσουν τα δύστυχα ζώα. Παρόλο που προσπάθησε απεγνωσμένα να τα ελευθερώσει δεν τα κατάφερε. Τα βουβάλια πνίγηκαν, πράγμα όχι πολύ συνηθισμένο, αφού το νερό είναι ο φυσικός τους χώρος και μπορούν να κολυμπούν. Όταν έμαθαν το συμβάν, προσέτρεξαν διάφοροι συγχωριανοί (Στεργιάνης Κουτσοδημάκης κ.ά). Τα ζώα ήταν πνιγμένα και το μόνο που έκαναν ήταν να γδάρουν τα βουβάλια για να πάρουν το δέρμα τους. Για τη μεγάλη ζημιά που έπαθε ο Θόδωρος δεν πήρε ποτέ καμιά αποζημίωση. Ήταν μάλιστα τόσο μεγάλη η στενοχώρια του που την ίδια χρονιά πέθανε κι ο ίδιος, όπως και η γυναίκα του Καμάρω, που πέθανε από αρρώστια δυο μήνες μετά τον σύζυγό της, αφήνοντας πεντάρφανα τα τρία κορίτσια τους.